خرید نوشتافزار گرانقیمت برای دانشآموزان؛ آری یا نه؟
تاریخ انتشار: ۱۸ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۴۴۲۹۹
ایسنا/کرمانشاه این روزها که خانوادهها در تکاپوی آماده کردن دانشآموزان برای آغاز سال تحصیلی جدید بوده و بازار خرید لوازم مدرسه برای دانشآموزان در حال داغ شدن است، یک پرسش مهم در ذهن خیلی از خانوادهها هست که برای دانشآموزانشان نوشت افزار و لوازم مدرسه گرانقیمت بخرند، یا نه؟
فردین منصوری رئیس اداره مشاوره تربیتی و تحصیلی اداره کل آموزش و پرورش استان کرمانشاه، در گفتوگو با ایسنا، با توصیه به خانوادهها برای خرید نوشتافزار و دیگر لوازم مدرسه با قیمتهای معمولی برای دانشآموزان، اظهار کرد: خرید لوازم گرانقیمت برای درس و مدرسه دانشآموزان ضمن اینکه آنها را به سمت مصرفگرایی سوق میدهد که پسندیده نیست، از این جهت که دانشآموز باید مدام از آنها مراقبت کند که مبادا آسیب ببیند هم به خانوادهها توصیه نمیشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی تاکید کرد: داشتن لوازم مدرسه گرانقیمت سبب میشود بخشی از توجه دانشآموز به سمت مراقبت از وسایلش برود و این دغدغه فکری، فرصت یادگیری مطالب درسی را تا حد قابل توجهی از او میگیرد.
منصوری تاکید کرد: علاوه بر این، خرید لوازم مدرسه گرانقیمت، دانشآموزان را به سمت فخر فروشی به دیگران برده و فرصت درس و تحصیل را تا حدود زیادی از آنها سلب خواهد کرد.
وی در ادامه با بیان اینکه رنگ و طرح نوشتافزار و دیگر لوازم مدرسه حاوی پیامهایی برای دانشآموز است، گفت: از نظر کارشناسان آموزشی بالاترین نوع یادگیری، یادگیری مشاهدهای است، لذا انتخاب طرح و رنگ لوازم مدرسه دانشآموزان باید با حساسیت انجام شود تا بتواند کارکردهای تربیتی هم داشته باشد.
منصوری با بیان اینکه خانوادهها هنگام خرید کردن برای دانشآموزان باید سلیقه خود آنها را هم مدنظر داشته باشند، گفت: تصمیمگیری در مورد خرید لوازم مدرسه باید با مشارکت والدین و خود دانشآموز صورت گیرد، به این صورت که خانوادهها ابتدا باید به دانشآموزان شناخت و آگاهی در مورد نحوه خرید کردن داده و در نهایت دست دانشآموز را برای انتخاب وسایل مدرسه از بین گزینههای مدنظر باز بگذارند و به او حق انتخاب بدهند.
وی در ادامه با بیان اینکه فرآیند خرید کردن م تواند برای دانشآموزان جنبه آموزشی و تربیتی داشته باشد، گفت: خانوادهها حین خرید کردن میتوانند به فرزندان خود نحوه مدیریت پولی که دارند را بیاموزند و یا برعکس میتوانند او را به سمت مصرفگرایی پیش ببرند.
منصوری یادآور شد: خانوادههایی که در خرید کردن اقتصاد خانواده خود را مدنظر قرار میدهند، به طور غیرمستقیم دانشآموزان را با نحوه مدیریت پول آشنا کرده و به نوعی به آنها درس زندگی کردن را میدهند.
منصوری افزود: خانوادههای موفق خانوادههایی هستند که با منطق با دانشآموزان صحبت کرده و آنها را از خرید لوازم مدرسه گرانقیمت منصرف می کنند. به عنوان مثال به دانشآموز این آگاهی را میدهند که اگر فلان کیف گرانقیمت را بخری، از خرید مثلا کفش محروم میمانی، چون پولی برای خرید کفش باقی نمیماند.
منصوری تاکید کرد: مهم است که خانوادهها دانشآموزان را زیاده خواه بار نیاورند، لذا باید آنها را به سمت خریدلوازم مدرسه متوسط ببرند تا فرهنگ ساده زیستی در دانش آموزان نهادینه شود.
منصوری با بیان اینکه قانع باور آوردن دانشآموزان آنها را مهیای زندگی در آینده خواهد کرد، گفت: دانشآموزان باید یاد بگیرند به داشتههای خود قانع بوده و در حد وسع و دارایی خود انتظار داشته باشند تا در آینده با چالش مواجه نشوند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی اجتماعی خرید لوازم تحریر كرمانشاه استانی اجتماعی استانی سیاسی اربعین 1402 استانی اقتصادی استانی شهرستانها استانی فرهنگی و هنری استانی ورزشی كرمانشاه استانی اجتماعی استانی سیاسی اربعین 1402 استانی اقتصادی برای دانش آموزان برای دانش آموز خانواده ها نوشت افزار خرید لوازم خرید کردن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۴۴۲۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کلاس این آقا معلم در مدرسه تشکیل نمی شود
به گزارش همشهری آنلاین دست شاگردانش را میگیرد و راهی کوچهها میشود تا راه و رسم مراوادات اجتماعی، خرید کردن، آداب مشتریمداری، احترام به محیط زیست و هر مفهوم دیگری را که در کتاب میخوانند، تجربه کنند. برای درس جغرافیا هم راهی کوه و چشمه و غارهای اطراف شهر میشوند و خط به خط کتاب را از طبیعت میآموزند. ولدبیگی که دکترای جامعهشناسی سیاسی دارد، معتقد است جامعه ما شهروندان مفید میخواهد، نه شهروند مهم و لازم است شهروندان مفید سواد زندگی را بدانند و نه فقط سواد مدرسهای را. ولدبیگی سابقه ۲۵ ساله تدریس دارد و ۱۵ سالی میشود که شیوه تدریسش باعث شده تا دانشآموزان برای حضور در کلاسش روزشماری کنند.
ساعتهای درس مطالعات اجتماعی (مدنی، جغرافیا، تاریخ) اغلب برای بچهها کسلکننده است، اما دانشآموزان پاوه دوست دارند شما معلمشان باشید. آوازه روش تدریستان هم بین خانوادهها حسابی گل کردهاست. ساعت مطالعات اجتماعی در کلاس شما چطور میگذرد؟
از ۱۵ سال پیش پروژه آموزشی با عنوان «از سواد مدرسهای تا سواد زندگی» را شروع کردم. در این طرح سعی کردم هر درس و موضوع کتاب را که تدریس میکنم، بخش عملی و نمود اجتماعی را با بچهها تجربه کنم تا آنان با مفاهیم مورد نیاز برای یک زندگی عملی در خانه و جامعه آشنا شوند. به عنوان مثال هفته گذشته بچههای روستای نوریاب در شهرستان پاوه استان کرمانشاه درسی درباره بازار، خرید، مصرف، تولید و توزیع داشتند. برای توضیح این درس یک ساعت در روستا گشت زدیم. به نانوایی سر زدیم و درباره اهمیت قرار دادن نان در کیسه پارچهای از نانوای قدیمی روستا نکاتی را یاد گرفتند. بعد از آن به مغازه «کاک خدارحم» سر زدیم و درباره آداب خرید صحبت کردیم. دقایقی هم با دستفروش دورهگرد گذراندیم و درباره احترام به مشاغل نکاتی را گفتم و دست آخر هم به کتابخانه روستا سر زدیم و راه و روش به امانت گرفتن کتاب را مرور کردیم. قصدم از بیان این مثال این است که بگویم دانشآموزان نیازی جدی به فراگیری اصول اولیه در چگونگی برقراری یک ارتباط صحیح با فروشندگان، نحوه یک خرید سالمتر برای خانوادههایشان و برقراری ارتباطی صحیح با دیگر شهروندان دارند. در طول سال بچهها با ۲۵ فعالیت آموزشی آشنا میشوند.
این روش تدریس در روستا راحتتر است یا در شهر؟
هر یک مزایای خود را دارد. در روستا که تعداد کلاسها و شاگردها کمتر است، کلاس راحتتر اداره میشود. برای درس جغرافیا آسانتر به کوهها و چشمهها و غارهای اطراف میرسیم، اما در شهر هم موقعیتهای دیگری برای کلاس عملی درسهای اجتماعی داریم. دانشآموزان را به نهادهایی مثل هلالاحمر، شهرداری و ثبت احوال میبرم تا مثلا برای درس شناسنامه به خوبی بدانند در ثبت احوال چه میگذرد.
هزینه این رفت و آمدها چگونه است؟
در این سالها تا به حال یک ریال نه از دانشآموزان و نه آموزش و پروش گرفتم. من و بچههای کلاس همه میسرها را با پای پیاده میرویم. دانشآموزان از نشستن چند ساعته بر روی نیمکتهای سرد گریزانند. تدریس باید با روش خلاقانه باشد. دانشآموزان هم پژوهشگران کوچک هستند.
اینطور که پیداست حسابی برای کلاس شما آمادگی دارند.
بچهها با خودشان یک لقمه نان و پنیر و یک قمقمه آب دارند و کفش مناسب میپوشند. کلاس عملی ما حدود ۳ ساعت طول میکشد. تا به حال هم هیح حادثهای رخ نداده، چون بچهها این روش تدریس را دوست دارند.
در برف و سرمای استخوانسوز کرمانشاه که امکان گردش علمی وجود ندارد، تدریس چطور پیش میرود؟
با توجه به موضوع درس از افرادی دعوت میکنم به کلاس بیایند. مثلا یک فرد خیر به کلاس آمد و درباره اهمیت نیکوکاری تجربه خودش را با بچهها سهیم شد. برای جذابیت درس تاریخ، آن را از خانواده بچهها شروع میکنم و بعد به ایران و جهان میرسیم. مثلا بچهها شجرهنامه خودشان را تا ۷ جد مادری و پدری از خانواده میپرسند و درخت زندگی درست میکنند. در طول سال بچهها با ۲۵ فعالیت آموزشی آشنا میشوند.
ماجرای موزه مردمشناسی که از سوی دانشآموزان برپا شد را برایمان بگویید.
در درس تاریخ کلاس هفتم موضوعی درباره موزه و میراث فرهنگی داریم. از قبل به بچهها گفته بودم از خانواده و فامیل و آشنا اشیای قدیمی، پوشاک، ابزار کشاورزی، دوربینهای قدیمی و هر وسیلهای که عمر بیش از ۵۰ سال دارد را به امانت برای برپایی موزه به مدرسه بیاورند و خودشان یک موزه مردمشناسی دایر کنند. حدود ۸۰۰ قطعه جمعآوری شد و اسفند سال پیش موزهای در مدرسه شهدای ۲۰ خرداد به مدت ۲ هفته برپا کردیم. حدود ۱۲۰۰ دانشآموز از مدارس پاوه و باینگان، فرهنگیان بازنشسته و اولیای دانشآموزان هم از این موزه بازدید کردند. بعضی وسایل قدمتی بیش از ۳ قرن داشت. قرار است با همکاری رئیس آموزش و پرورش پاوه این موزه به شکل دائمی در یک مکان فرهنگی به نام موزه مردمشناسی پاوه دایر شود. فعلا وسائل موزه هم که امانت بود به دست دانشآموزان بازگشتهاست.
با توجه به تحصیلاتتان چرا معلمی را به تدریس در دانشگاه ترجیح دادید؟
ساخت جامعه بهتر در دست همین دانشآموزان است. شهروندانی که بتوانند سالم و متعهد زندگی کنند. برای من مهم نیست کدام شاگردم دکتر یا مهندس شده، دوست دارم شاگردانم را در هر موقعیتی به عنوان یک شهروند مفید در جامعه ببینم.
بیشتر بخوانید:
دانشآموزان این استان چگونه به ادامه تحصیل جذب میشوند؟